Nieuws
Veracles op Wintersport
Veracles Wintersport 2024
Van 24 februari tot en met 2 maart was een groep Veracles-fanatiekelingen weer op pad. En niet zomaar op pad; we waren op wintersport in het prachtige La Plagne in Frankrijk! Toen we de busreis van ongeveer 20 uur, becommentarieerd door een extreem langdradige buschauffeur, hadden overleefd kon de eerste dag op de piste beginnen. Er werd omgekleed in een kleedkamer annex stinkende nachtclub en materiaal werd opgehaald. Waar de een voorzichtig in Bambi-style van de piste af glibberde, werden er door anderen al heel wat slopes geslayed. Toen het 17.00 werd wist iedereen weer op hetzelfde niveau te komen in de après-ski met behulp van een flesje rosé de neus of een drie liter-pitcher Frans bier. Op den duur sloeg de honger en moeheid toe; er was sinds de start van de busreis weinig geslapen, gegeten en gedoucht. Gelukkig lagen er karige, maar keurige 5 persoonsappartementen op ons te wachten. Voor sommigen eindigde de dag hier, maar door een paar doorzetters werd de welverdiende nachtrust nog even uitgesteld in de plaatselijke nachtclub.
Of je nou om 8 uur voor de eerste lift of om 11 uur op je gemakje je eenpersoonsbed uit kwam rollen, je kon elke dag op de vele prachtige pistes van La Plagne terecht. Vaak had het ’s nachts gesneeuwd en scheen de zon overdag; perfecter kan het niet. Je had toegang tot blauwe pistes om genietend van het uitzicht van af te cruisen maar kon ook je leven wagen op hobbelige, ongeprepareerde zware pistes. Voor de doorgewinterde sporter was de skipas ook nog uit te breiden met toegang tot het verderop gelegen skigebied. Hier waren de pistes minstens zo mooi en maakten velen er een dagtochtje van. Natuurlijk werd er elke dag heerlijk geluncht en ging er geen liftje voorbij zonder schnappje.
De ReisCie had nog wat extra activiteiten ingepland; zouden de deelnemers zich anders niet vervelen? Zo werd er een kroegentocht georganiseerd waarbij midden in de nacht het gondeltje naar een dorpje verderop genomen moest worden. De grootste uitdaging hier was om iedereen weer in het allerlaatste gondeltje naar beneden te proppen. Verder werd de groep op een onbestuurbaar plastic sleetje met alleen twee minder dan half-werkende remmen zo’n twee kilometer de piste af gestuurd. Na wat botsingen, salto’s en Mario Kart-geluiden kwam iedereen strak van de adrenaline weer beneden. Er zijn GoPro-beelden van deze tocht; vraag er vooral eens naar! Om de week af te sluiten werd er gezamenlijk uit eten gegaan bij een heerlijk restaurant met kaasfondue, burgers, raclette en hele gestreste bediening.
Op de laatste dag volgde er na al het prachtweer toch een sneeuwstorm. Sommige waaghalzen zagen dit als heuse uitdaging en hebben ook deze dag nog elke minuut op de piste genoten. Door de iets minder ervarene wintersporters onder ons werd een traantje gelaten halverwege de piste bij het gebrek aan enige vorm van zicht. Zij bereidden zich dan ook voor op de bustocht terug door eindeloos spelletjes te spelen, liedjes te bedenken of een dutje te doen in de lunchtent onderaan de piste. Bruin gekleurd, voldaan en doodmoe keerden we daarna terug naar Groningen. De gezellig hechte groep, inmiddels bestaande uit oud bekenden en gloednieuwe vrienden nam afscheid en leefde nog lang en gelukkig. Joehoe!
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen